جنبه سیاسى این مجالس بالاتر از همه جنبه‏هاى دیگرى که هست. بى‌خود بعضى از ائمه ما نمى‏فرمایند که براى من در منابر روضه بخوانند. بى‌خود نمى‏گویند ائمه ما به اینکه هرکس که بگرید، بگریاند یا صورت گریه، گریه کردن به خودش [بگیرد] اجرش فلان فلان است. مسئله، مسئله گریه نیست. مسئله، مسئله تباکى نیست. […]

  جنبه سیاسى این مجالس بالاتر از همه جنبه‏هاى دیگرى که هست. بى‌خود بعضى از ائمه ما نمى‏فرمایند که براى من در منابر روضه بخوانند. بى‌خود نمى‏گویند ائمه ما به اینکه هرکس که بگرید، بگریاند یا صورت گریه، گریه کردن به خودش [بگیرد] اجرش فلان فلان است. مسئله، مسئله گریه نیست. مسئله، مسئله تباکى نیست. مسئله، مسئله سیاسى است که ائمه ما با همان دید الهى که داشتند، مى‏خواستند که این ملت‌ها را با هم بسیج کنند و یکپارچه کنند از راههاى مختلف. اینها را یکپارچه کنند تا آسیب‌پذیر نباشند.
صحیفه امام؛ ج۱۳؛ ص۳۲۳ | جماران؛ ۱۴ آبان ۱۳۵۹