🟩 چون بعضی کشاورزان در رابطه با گل گیری کردن خربزه وبه عمل آوردن تنباکو آن چنان تبحری ندارند.

🟩 ویا این که از زمان کارهای این دو محصول اطلاع کافی ندارند از جا و مکان دیگری اشخاص وارد به این کار را می آورند تا بتواند از عهده ی این زحمات وکارهای خربزه و تنباکو بر بیاید.

🟩 قانون این است که کشاورز زمین را کود می دهد و به تکرار شخم می زند، لوله وپشته ی آب را درست می کند و بذر را می کارد در خربزه قیمت بذر و زحمت گل گیری و آبیاری و مراقبت تا آخر محصول می باشد،

🟩 و در تنباکو زحمت آبیاری و ناخنک و برگ های قبلی را چیدن و سرهای تنباکو را بریدن به عهده ی آن شخص می باشد و سایر خدمات به عهده ی رعایا می باشد.

🟩 بعد از به دست آمدن محصول، وقتی ده یک محصول را مشخص کردند، یک چهارم حق زحمت آن شخص که آشنا به امور خربزه و تنباکو بوده تعلق می گیرد.

🟩 سه چهارم دیگر مربوط به مالیات ومالک وکشاورز می باشد. و می توانند گاهی حق زحمت کارگر را نقداً پرداخت کنند.

🟩 هرگاه در زمینی کشت کرده باشند صاحب و ملک شخص دیگری باشد و صاحب ملک نخواهد آن کشاورز از زراعت مراقبت کند و محصول آن را برداشت کند و اگر بذر را کشاورز تهیه کرده باشد، محصول را کشاورز تصرف می کند و به صاحب ملک اجرت پرداخت می کند.

🟩 اگر بذر از مالک زمین بوده باشد و زحمت شخم زدن و بستن زمین و کاشتن بذر وآب دادن با کشاورز بوده است به این گونه است:

🟩 اگر مشخص شده باشد چند شخم در آن زمین زده باشد و زمین را به چند قسمت تقسیم کرده است، در شخم زدن اول که بسیار زمین سفت و سخت است به اندازه ی ده من گندم و یک هزار دینار بابت اجرت به کشاورز پرداخت می شود.

🟩 و در شخم زدن دوم نهصد دینار و به همین ترتیب برای هر شخم زدن بعدی صد دینار کم می شود تا چهار بار شخم زدن.

🟩 هرگاه در زمین کشاورزی گیاهان خودرو و یا چمن روییده باشد به دلیل داشتن ریشه در زمین شخم زدن دشوارتر می شود

🟩 به همین علت شخم زدن مرحله ی اول دو هزار دینار اجرت می دهند دستمزد بستن پشته ها و کاشتن بذر وآبیاری کردن پانصد دینار یا کمتر است.

✍ منبع: مفاتیح الارزاق، ج۱، ص۳۹۵