روزنامه انگلیسی گاردین در یادداشتی از پاتریک وینتور دبیر حوزه دیپلماسی روزنامه گاردین در روز 6 ژانویه 2024 به سناریوهای پیش رو در باب تنش‌ها در منطقه غرب آسیا پرداخته و عنوان می‌دارد: احتمال شعله‌ور شدن منطقه وجود دارد.
ایران در رسانه های جهان
روزنامه انگلیسی گاردین در یادداشتی از پاتریک وینتور دبیر حوزه دیپلماسی روزنامه گاردین در روز ۶ ژانویه ۲۰۲۴ به سناریوهای پیش رو در باب تنش‌ها در منطقه غرب آسیا پرداخته و عنوان می‌دارد: احتمال شعله‌ور شدن منطقه وجود دارد.
این روزنامه می‌افزاید: اولین هفته دراماتیک سال ۲۰۲۴ اقبال به سخنان کسانی که می‌گویند حملات روزانه محور مقاومت با هواپیماهای بدون سرنشین، ترورها و حملات دریایی در مقطعی به یک جنگ بزرگ در سراسر خاورمیانه تبدیل خواهد شد، تغییر داد.
این روزنامه چاپ لندن همچنین اظهار می‌دارد: در حال حاضر دشوار است که سطح خشونت در اطراف پایگاه‌های ایالات متحده در عراق، در مرز لبنان یا دریای سرخ را با شدت کم توصیف کنیم.
گاردین اذعان دارد: ایران به رهبری آیت‌الله سید علی خامنه‌ای و با (فعالیت‌های) سپاه پاسداران، در مرکز تمام اتفاقات خاورمیانه قرار دارد.
این روزنامه با ادعای فقدان نفوذ دیپلماتیک ایران اظهار می‌دارد: ایران فقدان نفوذ دیپلماتیک منطقه‌ای خود را از طریق «محور مقاومت» جبران می‌کند که میراث ماندگار(شهید سپهبد) قاسم سلیمانی، فرمانده سپاه قدس ایران است که به دستور دونالد ترامپ در سال ۲۰۲۰ کشته (شهید)شد.
گاردین می‌افزاید: سلیمانی معمار تلاش‌های راهبردی تهران بود که به موجب آن ایران شبه‌نظامیانی را که در داخل و خارج از دولت‌ها در لبنان، عراق، سوریه و اخیراً یمن فعالیت می‌کنند، تأمین می‌کند، آموزش می‌دهد و گاهی هدایت می‌کند.
در ادامه این یادداشت عنوان شده است: اما میزان خودمختاری این گروه‌ها به‌شدت توسط دانشگاهیان و اندیشکده‌ها مورد مناقشه قرار گرفته است.برخی، از جمله بسیاری از سیاستمداران آمریکایی و اسرائیلی، این گروه‌ها را تنها زائده‌ها یا دست نشانده‌های ایران می‌دانند. بر این اساس، ایران به نیروهای نیابتی خود دستور می‌دهد تا فشار را افزایش دهند یا فشار را کاهش دهند.
برخی دیگر می‌گویند که این تاریخ، نمایندگی و دلایل ارگانیک عنوان شده برای به‌وجود آمدن گروه‌ها از جمله مذهب مشترک و مخالفت مشترک با حضور ایالات متحده را رد می‌کند. آنها استدلال می‌کنند که این رابطه بیشتر همزیستی است تا کنترل‌کننده. آنها می‌گویند که آنها به اندازه‌ای که اسرائیل دست نشانده ایالات متحده است، عروسک خیمه شب بازی نیستند و خودشان در مورد نحوه ادامه کار خود تصمیم می‌گیرند.
این روزنامه همچنین تصریح کرد: سیدحسن نصرالله، رهبر حزب‌الله، بزرگ‌ترین این گروه‌ها، در سخنرانی اخیر خود استدلال کرد که ایران خود اصرار دارد که سازمان‌های بومی باید توانایی‌های نظامی خود را بسازند و به طور ارگانیک بین خود شبکه‌سازی کنند و به یک سازمان وابسته نباشند. 
گاردین به نقل از دکتر امل سعد، مدرس سیاست در دانشگاه کاردیف، می‌گوید: «آنچه که در مورد مشارکت محور مقاومت در این جنگ بی‌نظیر است، این است که این اولین بار است که یک اتحاد فراملی از بازیگران غیردولتی یا ترکیبی ائتلافی نظامی علیه یک کشور (رژیم اشغالگر) تشکیل شده است.، همان‌طور که حزب‌الله، انصارالله [در یمن] و یگان‌های حشد‌الشعبی [در عراق] انجام داده‌اند.»
در ادامه اشاره شده است: علی‌رغم تلاقی ایدئولوژی، استدلال می‌شود که هر یک از اعضای این محور نیز در چارچوب ملی خود عمل می‌کنند.
اسرائیل و ایالات متحده عمدتاً از طریق ترورهای افراد با ارزش
به فشار محور مقاومت پاسخ می‌دهند
این روزنامه همچنین اذعان دارد: آنچه غیرقابل انکار است این است که این نیروها به آرامی فشار را افزایش می‌دهند و اسرائیل و ایالات متحده عمدتاً از طریق ترورهای با ارزش پاسخ می‌دهند.
گاردین می‌افزاید: اما همان‌طور که دنیس راس، سفیر سابق آمریکا به بی‌بی‌سی گفت، شواهد زیادی وجود دارد که نشان می‌دهد ایران خواهان تشدید تنش یا درگیری مستقیم با آمریکا نیست. این تا حدی به این دلیل است که فکر می‌کند سیاست فعلی صبر استراتژیک خود نتیجه می‌دهد. تهران احساس می‌کند که آمریکا می‌خواهد منطقه را ترک کند، این هدف نهائی ایران است.
این رسانه انگلیسی همچنین مدعی است: این هدف لزوماً به ایران در شرایطی که در پیچیده‌ترین زمان خاورمیانه قرار دارد، اطمینان نمی‌دهد. وی افزود: یک منافع مشترک اساسی در عدم تمایل به دیدن یک جنگ منطقه‌ای وجود دارد، اما مطمئن نیستیم که آنها آن‌قدر که می‌خواهند بر برخی از نمایندگان خود کنترل داشته باشند.»
گاردین در ادامه این یادداشت به گروه‌ها و هسته‌های محور مقاومت پرداخته است.
روابط ایران با یمنی‌ها به جای فرماندهی و کنترل، مبتنی بر عملگرایی است
این رابطه به طور فزاینده‌ای ایدئولوژیک شده است
این روزنامه در ارتباط با جنبش انصار‌الله یمن عنوان می‌دارد: انصارالله، همان‌طور که به نام حوثی‌ها هم شناخته می‌شوند، بازیگران نسبتا جدیدی در صحنه بین‌المللی هستند. این گروه در هفته‌های اخیر پس از تشدید حملات خود علیه کشتی‌های تجاری در دریای سرخ در واکنش به بمباران غزه توسط اسرائیل، دوباره شهرت یافته است. «روابط ایران با حوثی‌ها به جای فرماندهی و کنترل، مبتنی بر عملگرایی است، اما با طولانی شدن جنگ داخلی یمن، این رابطه به‌طور فزاینده‌ای ایدئولوژیک شده است».
در ادامه یادداشت اشاره شده است: واضح است که ایران اهمیت ژئواستراتژیک یمن را پیش‌بینی کرده بود. 
گاردین در ارتباط با حزب‌الله لبنان اظهار می‌دارد: حزب‌الله که ۴۰ سال پیش به عنوان راهی برای مقاومت در برابر تهاجم اسرائیل به لبنان در سال ۱۹۸۲ شکل گرفت، با کمک ایران به جنبش مقاومت برجسته در منطقه تبدیل شد که در داخل و خارج از کشور لبنان فعالیت می‌کند. درواقع، این کشور خود را به عنوان یک قدرت منطقه‌ای خودپایه در اتحاد با ایران می‌داند. این سازمان در اعتقاد شیعیان به ولایت فقیه، برجستگی روحانیت، اولین سازمانی در جهان شیعه در خارج از ایران که چنین کرد، اشتراک دارد. برخی می‌گویند این باعث می‌شود که حزب‌الله مطیع رهبر ایران باشد، اما سعد می‌گوید: «برای حزب‌الله این نشان‌دهنده تعهد سیاسی به یک رئیس دولت ملی نیست، بلکه تعهدی فکری به یک شخصیت مقدس اسلامی و جانشینان او است که دستورات او حقایق ثابت تلقی می‌شود.»
این روزنامه اذعان دارد: ایران کمتر در قالب یک دولت ملی دیده می‌شود و بیشتر به عنوان یک روند انقلابی مستمر که مقر آن در تهران است و سنگری در برابر طرح‌های آمریکا و اسرائیل در منطقه است به شمار می‌آید. به همین ترتیب، (آیت‌الله) خامنه‌ای نه‌تنها رهبر جمهوری اسلامی ایران است، بلکه رهبر انقلاب اسلامی نیز در کل است. نصرالله می‌گوید: «ائتلاف به معنای تسلیم نیست. اتحاد به این معنا نیست که وقتی یکی از متحدین تصمیمی می‌گیرد، سایر متحدان باید از آن پیروی کنند، در این صورت این امر به منزله اطاعت است.» برای مثال این نصرالله بود که ایران را متقاعد کرد که برای نجات بشار اسد، رئیس‌جمهور سوریه باید در سوریه مداخله کند.
گاردین درباره گروه‌های مقاومت در عراق نیز عنوان داشت: در رابطه با شبه‌نظامیان مختلف که تحت نام مقاومت اسلامی در عراق کار می‌کنند، برخی از کارشناسان، از جمله مایکل نایتز از اندیشکده انستیتو واشنگتن، معتقدند که از سال ۲۰۲۰ که کارزار مشابهی منجر به خروج نیروهای آمریکایی توسط جو بایدن و کاهش مأموریت عراق شد، ایالات متحده بیش از هر زمان دیگری به اخراج از عراق نزدیک شده است.
این روزنامه می‌افزاید: دو گروهی که بیشترین حملات را به پایگاه‌های ایالات متحده انجام می‌دهند – تاکتیکی که به خوبی قبل از ۷ اکتبر انجام شد – حرکت النجبا و کتائب حزب‌الله هستند که هر دو توسط ایران حمایت مالی و تسلیحاتی می‌شوند. آنها اکنون تحت عنوان مقاومت اسلامی در عراق فعالیت می‌کنند و از ۷ اکتبر تاکنون مسئول بیش از ۱۲۰ حمله به پایگاه‌های نظامی آمریکایی و دیگر نیروهای خارجی در عراق انجام دادند.