سمیت دیازینون بر کلیه و کبد موش‌های نر ویستار از نظر پارامترهای بیوشیمیایی و بافت‌شناسی

 دیازینون یکی از حشره‌کش‌های ارگانوفسفات است که همچنان توسط کشاورزان در اندونزی استفاده می‌شود و با تأثیر روی آنزیم استیل‌کولین‌استراز، باعث تجمع استیل‌کولین در شکاف سیناپس می‌شود که به عدم هماهنگی، تشنج و مرگ حشرات منتهی می‌شود. علاوه براثرات نوروتوکسیک دیازینون می‌تواند از طریق مکانیسم استرس اکسیداتیو به سلول آسیب وارد کند. مسمومیت دیازینون قادر است باعث آسیب به کلیه شود، زیرا مسیر دفع دیازینون و متابولیت فعال آن از طریق سیستم ادرار است. هدف این تحقیق بررسی تأثیر دیازینون بر کبد و کلیه موش ویستار نر بود. دوز دیازینون ۴۰ میلی‌گرم بر کیلوگرم وزن بدن، به موش‌ها دو بار در روز به مدت ۵ روز داده شد، هر بار با مصرف ۵ میلی‌لیتر با استفاده از سوند معده. نمونه‌های تحقیق شامل خون از موش‌ها بود که به صورت داخلی از طریق قلب جمع‌آوری شد برای اندازه‌گیری مقدار BUN، کراتینین سرم، SGOT، SGPT و GSH، سپس کلیه و کبد موش‌ها برای تهیه نمونه‌های بافت‌شناسی و اندازه‌گیری MDA برداشته شد. تحلیل اطلاعات این تحقیق با استفاده از آزمون T برای تمام متغیرها انجام شد. تفاوت معنی‌داری بین گروه موش‌هایی که دیازینون داده شده و گروه موش‌هایی که دیازینون نداده شده بر اساس مقدار BUN، کراتینین، SGOT، SGPT و میزان GSH و MDA مشاهده شد. موش‌هایی که دیازینون نگرفته بودند، تصویر ضایعات بافت‌شناسی (هیستوپاتولوژی) بهتری در کلیه را نسبت به موش هایی که دیازینون دریافت کرده بودند، نشان دادند.

pdf متن اصلی مقاله ۱