در پی حکم صادره علیه حمید نوری شهروند ایرانی زندانی در سوئد، کاردار این کشور در تهران به وزارت خارجه احضار و به وی اعلام شد که ایران حق خود را برای برداشتن گام متناسب محفوظ می‌داند.

ابتدا، اجازه بدهید به خاطره‌ای ‌اشاره کنم که وصف‌الحال است. این خاطره را از زندان سیاسی دوران ستم‌شاهی به خاطر دارم. اواسط سال ۱۳۵۶ بود.

نخست‌وزیر آلبانی در اولین اظهارات پس از یورش پلیس این کشور به مقر منافقین گفت: اگر آنها می‌خواهند از خاک ما برای جنگ با ایران استفاده کنند باید خاک آلبانی را ترک کنند.

رادیو فردا وابسته به سازمان سیا تصریح کرد اقدام تلافی‌جویانه ایران به زیرساخت‌های آلبانی در واکنش به اقدامات ضدایرانی سازمان مجاهدین (منافقین)، دولت آلبانی را به برخورد با اعضای این سازمان واداشت.

وقتی «تغییر به راه می‌افتد» همه چیز تغییر می‌کند، روابط و موقعیت‌ها به‌هم می‌خورد و دیگر نمی‌توان روی بسیاری از مناسبات و توافقات قبل حساب کرد و آنان که این تغییر را درنیابند، حتماً دچار بحران می‌شوند.

روز سه شنبه 30 خرداد اخباری مبنی بر عملیات پلیس آلبانی در پاکسازی لانه گروهک منافقین منتشر شد که حکایت از به هلاکت رسیدن یکی از اعضای این گروهک و مجروح و بازداشت شدن عده قابل توجهی از آنان بود.

گفت: فرانسه برخلاف سال‌های گذشته که از گردهمایی منافقین در ۳۰ خرداد حمایت می‌کرد، امسال به این تروریست‌ها اجازه گردهمایی نداد‌. گفتم‌:‌ در آلبانی هم پلیس به مقر منافقین حمله کرده و تعدادی را به هلاکت رسانده و تعداد زیادی را هم مجروح کرده است

19 بهمن 1360 سه خانه تیمی گروهک تروریستی منافقین در تهران زیر ضرب قرار گرفت که منجر به مرگ موسی خیابانی نفر اول سازمان در داخل کشور و طراح عملیات ترور و جنگ شهری، به همراه اشرف ربیعی همسر مسعود رجوی و 17 نفر دیگر از اعضای مرکزی گروهک شد

کشته سازی منافقین از اوایل انقلاب تا به امروز، خونریزی برای بقا و اهداف پلیدشان

گفت: آلبانی اعلام کرده؛ «‌تصمیم گرفتیم علیه ایران با همکاری ناتو اقدام نظامی نکنیم‌»‌! گفتم: حالا آلبانی چی هست؟! کی هست؟! کجا هست؟! گفت: یک کشور فسقلی در شبه جزیره بالکان است و مدتی است که به آسایشگاه سالمندان تبدیل شده و تروریست‌های پیر و پاتال منافقین در آن نگهداری می‌شوند! گفتم: پس برای چی […]