زورگویی نباید باشد؛ چپاول نباید باشد؛ مال ملت را نباید ببرند و بخورند؛ باید مردم همه در رفاه باشند؛ باید فقرا را برای‌شان فکر کرد؛ باید این زاغه‌نشین‌های بیچاره‌ای که هیچ ندارند، هیچ ندارند، باید برای اینها فکر کرد؛ نه همه برای آن بالا و آن اشراف، برای اشراف؛ هم حکومت‌ها برای اشراف کار می‌کنند. نه، حکومت مال همه است، برای همه باید کار بکنند. برای ضعفا باید بیشتر کار بکنند تا اینها را برسانند به آن حدها.
صحیفه امام؛ ج۴؛ ص۲۰۱ | نوفل‌لوشاتو؛ ۷ آبان ۱۳۵۷