روزنامه اعتماد در شماره روز چهارشنبه در یادداشتی با ادعای فرسودگی زیرساختی کشور، عنوان می‌دارد: «همه اينها يك طرف فرسودگي ساختار تصميم‌گير هم يك طرف.

حامیان «دولتِ خسته» مدعی فرسودگی کشور شده‌اند!

روزنامه اعتماد در شماره روز چهارشنبه در یادداشتی با ادعای فرسودگی زیرساختی کشور، عنوان می‌دارد: «همه اینها یک طرف فرسودگی ساختار تصمیم‌گیر هم یک طرف. ساختاری که مبتنی بر شفافیت، پاسخگویی و علم و مشارکت نخبگان نباشد، از پس مشکلات در حال افزایش بر نخواهد آمد. ساختار فرسوده، ساختاری بسته است و با بیرون از خود تعامل مؤثری ندارد.»
رسانه‌های زنجیره‌ای در ماه‌های اخیر به دفعات سعی در سیاه نشان دادن وضعیت کشور، ناامیدسازی مردم نسبت به آینده و تخریب و تخطئه اقدامات دولت سیزدهم داشته و دارند. از دید آنان نخبه هر کسی است که در جهت منافع سیاسی و جناحی آنان سخن بگوید. افرادی که دولت روحانی با آن میانگین سنی بالا در میان وزرا و مسئولانش و عدم استفاده از جوانان و با آن کارنامه غیرقابل دفاع قبله، آمالشان هست.
این طیف حالا از بسته بودن ساختار دولت و نظام در مقابل نخبگان سخن به میان می‌آورند. گویا دولت یازدهم و دوازدهم با پنهان‌کاری‌های متعددش نماد شفافیت بوده یا دولت قبل نماد پاسخگویی بوده است!. صد البته ساختار بسته مدیریتی یکی از ایرادات مهم به مقوله سیاستگذاری و حکمرانی در کشور است و این موضوع بیش از همه ناشی از عملکرد ۳ دولت کارگزاران، اصلاحات و اعتدال بود که عمده سکان مدیریتی کشور را برعهده داشتند.
مدعیان اصلاحات شاید فراموش کرده‌اند که فضای بسته و ممنوعه مدیریتی کشور بیش از هر دولتی خطاب به دولت اصلاحات عنوان می‌شد و یکی از دال‌های گفتمان پیروز در انتخابات ۳ تیر ۱۳۸۴ غلبه و شکستن فضای بسته مدیریتی بود.
قصه تکراری مدعیان اصلاحات
روزنامه آرمان ملی در یادداشتی نوشت: «تمام مکانیزم‌های جدیدی که برای پیش‌ثبت‌نام، ثبت‌نام و کارهایی که از طرف حاکمیت انجام می‌شود به معنای بازتر شدن فضای سیاسی نیست بلکه به معنای غربالگری بیشتر است. لذا به نظر می‌رسد که چشم‌انداز امیدوار‌کننده و روشنی در مورد اینکه فضای سیاسی بازتر شود یا دو قطبی شود و اصلاح‌طلبان و اصولگرایان بتوانند در فضایی آزادتر به میدان بیایند چنین چیزی فعال نیست. میانه‌روها و اصالح‌طلبان نیز‌ شانسی برای برنده شدن و به مجلس رفتن ندارند. اگر هم افرادی در این ثبت‌نام‌ها موفق شده‌اند و در انتخابات نیز رای بیاورند و وارد مجلس شوند کسانی خواهند بود که کبریت بی‌خطر هستند. به عبارت دیگر این افراد میانه‌روها و اصلاح‌طلبان محافظه‌کار و ضعیف به لحاظ بنیه سیاسی و اجتماعی جزو طبقات ضعیف جبهه سیاسی خود خواهند بود. چرا که برخی برنمی‌تابند که نخبگان و افراد قدرتمند سیاسی بالا بیایند، رای بیاورند و تریبون‌ها را در مجلس به‌دست بگیرند و علیه اصولگرایان تندرو و جبهه پایداری بخواهند در مجلس اپوزیسیون درست کنند.»
قبل از اعلام پیش‌ثبت‌نام مجلس شورای اسلامی، مدعیان اصلاحات شروع به پخش اخباری مبنی بر اینکه «اصلاح‌طلبان امکان حضور ندارند» کردند. اقدام به مصاحبه با برخی روزنامه‌ها کردند و اعلام کردند اصلاح‌طلبان اکثرا امکان حضور ندارند. بعد از تمام شدن پیش ثبت‌نام‌ها خبری از مدعیان اصلاحات نبود تا اینکه دوباره اخبار رقابتی نبودن انتخابات و عدم وجود فضایی آزاد برای انتخابات را مطرح کردند.
صحبت‌هایی کلی و تکراری که برای هیچ‌کدام نه‌تنها سندیتی وجود ندارد بلکه صرفا می‌توان این‌گونه برداشت کرد که، به دنبال جلب توجه و جلب افکار به خود هستند. کسانی دم از رقابتی بودن می‌زنند که هشت سال کار و عمل خود را اقداماتی که انجام دادند نشان دادند. اگر به دنبال رقابت هستند باید با اقدام و عمل خود نظر مردم را جلب کنند. نه اینکه بعد از هشت سال کار، کشور را در بحران تنها بگذارند و بروند. خسارات انبوه و زیانبار آنها همچنان قابل مشاهده است و آثار مخرب آن اقدامات هنوز بر روی دوش مردم و کشور است. و باز باید خاطرنشان شود که اگر به دنبال رقابت و رای‌آوری هستند، باید با عملی که دارند خود را نشان دهند نه پخش اخبار بی‌سند برای تشویش اذهان و جلب توجه.