امروز هم دیده‌ها در سوگ مولای متقیان و امیر مؤمنان اشکبار است و در حالی که هنوز داغ شهادت علی‌(ع) تازه است، خبر شهادت یاران پاکباخته‌اش در دفاع از حریم اهل‌البیت علیهم‌السلام نیز بر آن افزوده شده است.

ای چاه خون‌گرفته کوفه علی کجاست؟

امروز هم دیده‌ها در سوگ مولای متقیان و امیر مؤمنان اشکبار است و در حالی که هنوز داغ شهادت علی‌(ع) تازه است، خبر شهادت یاران پاکباخته‌اش در دفاع از حریم اهل‌البیت علیهم‌السلام نیز بر آن افزوده شده است. از این روی، امروز هم ستون گفت و شنود را دیگرگونه می‌نگاریم و به سروده‌ای از شاعر متعهد کشورمان استاد غلامرضا سازگار که حال و هوای بعد از شهادت مولایمان را به وصف نشسته است،
اختصاص می‌دهیم؛

مسجد، خموش و شهر پر از اشک بی‌صداست
ای چاه خون گرفتۀ کوفه علی کجاست؟
ای نخل‌ها که سر به‌گریبان کشیده‌اید
امشب شب غریبی و تنهائی شماست
دل‌ها تمام، خیمه آتش گرفته‌اند
صحرای کوفه شام غریبان کربلاست
امشب علی به باغ جنان پیش فاطمه است
اما دل‌ شکسته او در خرابه‌هاست
سجاده بی‌امام و زمین‌ لاله‌گون ز خون
مسجد غریب مانده و محراب، بی‌دعاست
باید گلاب ریخت پس از دفن، روی قبر
امشب گلاب قبر علی اشک مجتباست
تو از برای خلق جهان سوختی علی!
اما هزار حیف که دنیا تو را نخواست
ای چاه کوفه اشک علی را چه می‌کنی
دانی چقدر قیمت این دُر پربهاست؟
باید به‌ گریه گفت: علی حامی بشر
باید به خون نوشت: علی کشته خداست